 Harîta üzerinde bir şehr ile, Mekke şehri arasında çizilen doğruya (Kıble hattı) denir.
Bu hat, kıble istikametini gösterir. Güneş bu hat üzerine gelince, (Kıble sâati) olur.
Bu hat ile bu şehrden geçen tûl dâiresi arasındaki zâviyeye (Kıble açısı) denir. Bir şehrin kıble istikameti, tûl ve arz derecelerine tâbi’dir.
Şimâl nısf kürede, zevâl vaktinde, güneşin bulunduğu cihet yâhud mahallî zevâlî zemâna ayârlı bir sâat makinesi üfkî olarak yüzü semâya doğru ve akrebi güneşe doğru tutulunca, akreb ile oniki rakamı arasındaki zâviyenin orta hattı [açı ortayı], takrîben cenûbu gösterir.
Meyl-i şems ve ta’dîl-i zemân sıfıra ne kadar yakın ise netîce o kadar hassas olur. İstanbulun kıble istikameti iki yol ile bulunur:
1- Kıble açısı ile.
2- Kıble sâati ile.
1- Bir şehrden geçen tûl dâiresinin istikâmetinden, ya’nî cenûb cihetinden Kıble açısı kadar şarkına dönülürse, Kıbleye dönülmüş olur.
2- Güneş senede iki kerre tam Kâ’benin üstüne gelir. Bu günlerde, bütün dünyâda bu ânda (kıble sâati vaktinde), güneşe dönen kıbleye dönmüş olur.
[Kıble cihetini anlamak için, güneş gören bir yere bir çubuk dikilir.
Yâhud, bir ipin ucuna anahtar, taş gibi birşey bağlanıp sarkıtılır.
O günkü takvîm yaprağında yazılı (Kıble sâati) vaktinde, çubuğun, ipin gölgeleri, kıble istikâmetini, güneşin bulunduğu yer de, kıble cihetini gösterir. Güneş, gölgenin kıble tarafındadır.]
|
İçerik Hakkındaki Yorumlarınızı Bekliyoruz..Efendim..
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder